Üçlü ahengi korumak
Kayıt Tarihi: 01.01.1970 02:00 - Son Güncelleme: 20.05.2024 03:51
Üçlü: Tayyip Erdoğan, Abdullah Gül, Bülent Arınç.
AK Parti için bu ahenk önemli.
Üçünün de hem AK parti nezdinde hem birbirinin nezdinde farklı bir "özgül ağırlığı" var.
Benim bildiğim her üçünün içinde bu özgül ağırlığa itina ve bu ahengi koruma hassasiyeti mevcut.
Ama siyaset bu. Çok farklı statüler içinde bulunuyorsunuz ve çok farklı kombinezonlarla karşı karşıya kalıyorsunuz, farklı hassasiyetlerle farklı tavırlar sergileyebiliyorsunuz.
Gezi olaylarında bir farklılaşma oldu. Erdoğan'la Arınç arasında hatta Erdoğan'la Gül (sandık her şey değil söylemiyle) arasında...
Orada olan şu idi: Arınç ve Gül, tansiyonu düşürme, yani bu yolla AK Parti'yi, dolayısıylaErdoğan'ı koruma gayreti içine girdi. Erdoğan ise, bu işi farklı okudu, buradaki "bilek bükme"operasyonunu gördü ve oyuna "millet gücü"nü sevk etti. Havaalanı konuşması ve ardından gelen mitingler bilek bükme operasyonunu püskürtme hamlesiydi ve sonuç aldı.
Şimdi şu karma evler işi...
Başbakan gezide söylemiş: "Ailelerin şikayetleri üzerine bir açıklama yaptık. Konuyu fuhuşa, zinaya, evlere paldır küldür girmeye kadar getirdiler."
Evet ben de bu sürecin gelişme seyrini tamamen böyle okudum. Başbakan bir duyarlılığı seslendiriyordu bana göre.
Ama işin içinden bir "yaşam tarzına müdahale" ve "muhafazakâr diktatörlük" söylemi üretmeyi, böylece başından beri sürdürülen kampanyayı beslemeyi pek sevenler, abandılar üzerine.
Erdoğan-Arınç-Gül farkı
Bülent Bey, bu işte de "ortamı yumuşatma"yı tercih etti. Yani yine bir tür "koruma hassasiyeti" sergilemek istedi. Bülent Bey, bu tür gerilimlerden tedirginlik duyan bir siyasetçi. Bunda haksız sayılmaz, Türkiye geçmiş yıllarda, onun yer aldığı siyasi yapılara karşı sürdürülen kampanyalarla çok bedel ödemiştir. Bir süre önce "Türkiye tef gibi gerildi" diye kaygı dile getiren de odur. Bu kaygı psikolojisi Gül'de de vardır. O da haksız sayılmaz.
Ama Erdoğan daha farklı bir siyasetçidir. Evet, o da içinde bulunduğu siyasi yapıların karşı karşıya kaldığı kuşatmayı bilir. Hatta AK Parti'yi kurarken, bu Türkiye atmosferini Arınç, Gül ve diğer arkadaşlarıyla birlikte değerlendirmiş, bir ölçüde yeni formatlar oluşturmuşlardır.
Ancak benim gördüğüm Tayyip Erdoğan, bu Türkiye atmosferinin bir siyasi vesayete dönüşmemesi ve iktidar olmuşken bile iktidar olamama psikolojisini empoze etmemesi gibi bir duyarlılığı da dikkate alıyor. "Millet iradesi", kendinden menkul siyasi ağırlık odaklarının insafına bırakılmamalı, hassasiyetini de önemsiyor. Ben de düşünüyorum ki, milletten istediğiniz kadar oy alın, içeride dışarıda birbirine eklemlenmiş odaklar size sittin sene ülkeyi yönetme imkanı vermek istemezler. Onun için liderler bizde bayramlık gömlekle idamlık gömleği birlikte giydiklerini düşünürler.
Üçlü ahenk arasında böyle bir duygu-irade farkı var gibi geliyor bana ve liderlik farkının da bu olduğunu düşünüyorum. Sanırım bu farkın Sayın Arınç ve Gül de farkındadırlar.
Son hadise
Evet son hadise:
Arınç kamuoyu önünde yıprandığını düşünüyor. "Benim özgül ağırlığım var, ben herhangi birisi değilim, buna itina edilmeli" diyor. Kamuoyu önünde ortaya çıkan çelişkiyi Başbakan'ın düzeltmesini istiyor.
Erdoğan, "Bu işi medya önünde konuşmam, kendi ortamlarımızda görüşürüz" diyor.
Bir ara Arınç, "hükümet sözcülüğünde zorlandığını" ifade etmişti. Doğrusu ben de konuşmaya başladığında gürül gürül akan bir hatip olarak Arınç'ın kelimeleri seçerek konuşulacak hükümet sözcülüğünde zorlanacağını düşünmüştüm. Orası daha dengeci üsluplar gerektiriyor bana göre.
Arınç'ın kamuoyu önünde "özgül ağırlık" hatırlatması yapması şık oldu mu, bilmiyorum.
Böyle medya önünde sitem şık oldu mu bilmiyorum.
Başbakan gönlünü alır diye ümit ediyorum.
Başbakan'ın gene de Arınç ve Gül gibi kendisinin misyonuna büyük önem veren dostlarını bir kere daha dinlemesinde -farklı karar verse de- yarar olduğunu düşünürüm. Hüseyin Çelik'in"Sitem sevgidendir" görüşüne katılıyorum. Uyarılar da sevgidendir, kaygıdandır.
AK Parti için bu ahenk önemli.
Üçünün de hem AK parti nezdinde hem birbirinin nezdinde farklı bir "özgül ağırlığı" var.
Benim bildiğim her üçünün içinde bu özgül ağırlığa itina ve bu ahengi koruma hassasiyeti mevcut.
Ama siyaset bu. Çok farklı statüler içinde bulunuyorsunuz ve çok farklı kombinezonlarla karşı karşıya kalıyorsunuz, farklı hassasiyetlerle farklı tavırlar sergileyebiliyorsunuz.
Gezi olaylarında bir farklılaşma oldu. Erdoğan'la Arınç arasında hatta Erdoğan'la Gül (sandık her şey değil söylemiyle) arasında...
Orada olan şu idi: Arınç ve Gül, tansiyonu düşürme, yani bu yolla AK Parti'yi, dolayısıylaErdoğan'ı koruma gayreti içine girdi. Erdoğan ise, bu işi farklı okudu, buradaki "bilek bükme"operasyonunu gördü ve oyuna "millet gücü"nü sevk etti. Havaalanı konuşması ve ardından gelen mitingler bilek bükme operasyonunu püskürtme hamlesiydi ve sonuç aldı.
Şimdi şu karma evler işi...
Başbakan gezide söylemiş: "Ailelerin şikayetleri üzerine bir açıklama yaptık. Konuyu fuhuşa, zinaya, evlere paldır küldür girmeye kadar getirdiler."
Evet ben de bu sürecin gelişme seyrini tamamen böyle okudum. Başbakan bir duyarlılığı seslendiriyordu bana göre.
Ama işin içinden bir "yaşam tarzına müdahale" ve "muhafazakâr diktatörlük" söylemi üretmeyi, böylece başından beri sürdürülen kampanyayı beslemeyi pek sevenler, abandılar üzerine.
Erdoğan-Arınç-Gül farkı
Bülent Bey, bu işte de "ortamı yumuşatma"yı tercih etti. Yani yine bir tür "koruma hassasiyeti" sergilemek istedi. Bülent Bey, bu tür gerilimlerden tedirginlik duyan bir siyasetçi. Bunda haksız sayılmaz, Türkiye geçmiş yıllarda, onun yer aldığı siyasi yapılara karşı sürdürülen kampanyalarla çok bedel ödemiştir. Bir süre önce "Türkiye tef gibi gerildi" diye kaygı dile getiren de odur. Bu kaygı psikolojisi Gül'de de vardır. O da haksız sayılmaz.
Ama Erdoğan daha farklı bir siyasetçidir. Evet, o da içinde bulunduğu siyasi yapıların karşı karşıya kaldığı kuşatmayı bilir. Hatta AK Parti'yi kurarken, bu Türkiye atmosferini Arınç, Gül ve diğer arkadaşlarıyla birlikte değerlendirmiş, bir ölçüde yeni formatlar oluşturmuşlardır.
Ancak benim gördüğüm Tayyip Erdoğan, bu Türkiye atmosferinin bir siyasi vesayete dönüşmemesi ve iktidar olmuşken bile iktidar olamama psikolojisini empoze etmemesi gibi bir duyarlılığı da dikkate alıyor. "Millet iradesi", kendinden menkul siyasi ağırlık odaklarının insafına bırakılmamalı, hassasiyetini de önemsiyor. Ben de düşünüyorum ki, milletten istediğiniz kadar oy alın, içeride dışarıda birbirine eklemlenmiş odaklar size sittin sene ülkeyi yönetme imkanı vermek istemezler. Onun için liderler bizde bayramlık gömlekle idamlık gömleği birlikte giydiklerini düşünürler.
Üçlü ahenk arasında böyle bir duygu-irade farkı var gibi geliyor bana ve liderlik farkının da bu olduğunu düşünüyorum. Sanırım bu farkın Sayın Arınç ve Gül de farkındadırlar.
Son hadise
Evet son hadise:
Arınç kamuoyu önünde yıprandığını düşünüyor. "Benim özgül ağırlığım var, ben herhangi birisi değilim, buna itina edilmeli" diyor. Kamuoyu önünde ortaya çıkan çelişkiyi Başbakan'ın düzeltmesini istiyor.
Erdoğan, "Bu işi medya önünde konuşmam, kendi ortamlarımızda görüşürüz" diyor.
Bir ara Arınç, "hükümet sözcülüğünde zorlandığını" ifade etmişti. Doğrusu ben de konuşmaya başladığında gürül gürül akan bir hatip olarak Arınç'ın kelimeleri seçerek konuşulacak hükümet sözcülüğünde zorlanacağını düşünmüştüm. Orası daha dengeci üsluplar gerektiriyor bana göre.
Arınç'ın kamuoyu önünde "özgül ağırlık" hatırlatması yapması şık oldu mu, bilmiyorum.
Böyle medya önünde sitem şık oldu mu bilmiyorum.
Başbakan gönlünü alır diye ümit ediyorum.
Başbakan'ın gene de Arınç ve Gül gibi kendisinin misyonuna büyük önem veren dostlarını bir kere daha dinlemesinde -farklı karar verse de- yarar olduğunu düşünürüm. Hüseyin Çelik'in"Sitem sevgidendir" görüşüne katılıyorum. Uyarılar da sevgidendir, kaygıdandır.
Ahmet Taşgetiren
