Ağlamak ve Gülmek

Kayıt Tarihi: 01.01.1970 02:00 - Son Güncelleme: 10.01.2025 23:08
YAZI
A
Hepimizin başına gelmiştir. Çok güldüğümüz bir şeyin sonunda artık gözümüzden şakır şakır gözyaşları süzülür. Ne ilginç değil mi?
Bazı şeylere çok daha fazla güleriz. Sevdiğimiz bir komedyen ne derse gülebiliriz mesela, ya da sevdiğimiz karikatüristi takip ederiz her gün gülmek en azından gülümsemek için.

En son ne zaman kahkaha attınız?

Bir yolculuk bu içinde olduğumuz, sabah uyanıyoruz ve yapacaklarımızı yapıyoruz ve gece uyuyoruz kadar hem kısa hem de çok uzun. Detaylar değil mi aslında bize yaşadığımızı fark ettiren.

Hayatı bir yolculuk olarak kabul ettiğimizde ve yolun sonunda öleceksek, ne yaparız? Koşarak yolun sonuna mı gideriz? Yoksa arada bol bol mola mı veririz? O molalarda hayatımıza dokunan, yüreklerine dokunduğumuz insanlarla yaşadıklarımız paylaştıklarımız değil mi hayatı yaşam yapan.

Adı da yaşamak dediğimiz.

Bu molalarda bizde kalan tatlar nelerdir peki? Hissettiklerimiz, hissettirdiklerimiz, paylaştıklarımız, genelde bir önsözü bir de sonsözü vardır ilişkilerimizin. Hiç bunları keyifle sadece izleyici olarak okuduk mu?

Biz çok değerli varlıklarız. İnsanlar hissettiklerini dışa vurmak için kullanacakları duyu organları ile yaratılmıştır. Peki biz bunları ne kadar kullanıyoruz?

Hayatın tadı tuzu der geçeriz de, o tadı tuzu hissederek her zaman yaşar mıyız?

Yoksa hayata doğrular, yanlışlar, olması gerekenler, olmaması gerekenler, sonraki adımda olabilecekler-olamayabilecekler listesi olarak mı bakıyoruz?

Mutluluk bulaşıcıdır, etrafınızda mutlu insanlar olsun hep, hep gülün. Ve siz de gülen bir yüz olarak o sahnelerde yer alsanız hoş olmaz mı? Sokaklarda gülümseyerek gezsek, aman yanlış anlaşılırız demeden. Yahu yanlış anlayacaksa anlayacak zaten, sen somurtsan da anlayacak. Herkes kabı kadar alacak yağan yağmurdan. Onlara da iyi niyetlerde bulunmak hoş olur elbette. Kaplarını büyütebileceklerini görmelerine hatırlamalarına niyet edebiliriz.

Gülerken de ağlarken de gözyaşı dökebiliyoruz. Ne hoş. Bizler duygularımızı ifade edebilen varlıklarız. İncilerimiz de dökülmez. Dökülecekse de mesela beraber toplayacak insanlarla karşılaşmaya vesile olabilir, bu da çok hoş olmaz mı?

Gülmek ve ağlamak duyguları ifade biçimidir. Çok farklı değillerdir. Sevineceklerimizi, üzüleceklerimizi de veren Yaradan derken, her zaman şükretmeliyiz derken, üzerine düşünmek hoş olmaz mı? Ne dersiniz?

Her zaman kahkahadan ağlamak dileğimle…

İyi yolculuklar, molaların tadını çıkartın J
ETİKETLER: